Jevrejski kalendar je kombinacija lunarnog i solarnog računanja vremena. Da bi zadovoljili potrebe izračunavanja praznika, posle dugih vremena izračunavanja po svedocima (da su videli mladi mesec, da su kiše prestale a ječam sazreo itd.), sredinom četvrtog veka je Hilel II izradio dosta tačan kalendar, koji je tadanji sanhedrin prihvatio. Od tada, jevrejski kalendar ima 12 meseci sa 353, 354 ili 355 dana u običnim godinama, a 383, 384 ili 385 dana u prestupnim godinama. Meseci imaju 30 ili 29 dana. Svake treće, šeste, osme, jedanaeste, četrnaeste, sedamnaeste i devetnaeste godine se dodaje po jedan puni mesec od 30 dana. Pre vavilonskog ropstva nisu postojala stalna imena meseca, ili nam nisu poznata, sem nekoliko naziva u Tanahu (aviv-proleće za kasniji nisn, i dr.), ali se i nazivaju rednim brojevima. u toku vavilonskog ropstva prihvaćena su vavilonska imena za mesece:

U prestupnim godinama prvi adar ima 30 dana a veadar 29. Meseci se počinju brojati od nisana, ovim redom koji je gore naveden, a godina se broji od tišrija. Dani se i danas nazivaju rednim brojevima:

Usmeno predanje kazuje da jevrejska godina počinje od 3760. godine pre nove ere, od postanka sveta. Tako na primer 2005. godine, do Roš hašana, prvog tišrija, u našem kalendaru je 5765. godina.

E.Verber: UVOD U JEVREJSKU VERU